Na het werk trekken we naar Sankt Vith en van daar uit trekken we morgenvroeg naar de moezel waar we afgesproken hebben met vrienden die op de motor naar daar komen en in Gasthaus Schneider verblijven.
Normaal gezien hadden we daar ook verbleven voor een weekend dat georganiseerd word door Biker Friends Belgium, maar door de rare omstandigheden van dit jaar komen we daar dus met de camper terecht.
De wederhelft was op ons vorig uitje gevallen en na de echo was het verdict een zware verrekking en vochtophoping. Allezins toch beter dan een breuk of een scheur maar het vraagt weer een tijdje revalidatie, motorrijden en wandelen zit er voor haar dit weekend niet in. Keuvelen met de vrienden, rusten en eten dan weer wel, we maken het beste van elke situatie.
Tegen dat de zon achter de horizon begon te verdwijnen kwamen we aan op de camperplaats van Sankt Vith waar we na installatie nog wat bijpraten voor we in ons bedje doken.
zaterdag 25 juli '20
Na het ontbijt waren we weg naar de Moezel. We moesten tussen Pronsfeld en Prüm de snelweg af om de omleiding te volgen wegens wegenwerken en ook was er iets voor Kinderbeuren een omleiding voorzien maar we kwamen zonder problemen in Briedern aan waar we ons op de camperplaats installeerden.
De eerste uren hielden we ons vooral bezig met wat lachen en zeveren met de vrienden en natuurlijk aten we ook wat hapjes. We zijn Bourgondische Belgen voor iets.
Ik ging ook nog even Briedern zelf verkennen terwijl de vrouw aan de camper de wacht optrok, veel rusten en de oefeningen van de kinesist doen was voor haar de boodschap zodat ze er zo snel mogelijk weer bovenop zou zijn. Ze was in goed gezelschap en zou zich zeker niet vervelen.
Briedern zelf is maar klein maar wel een heel mooi gehuchtje met wat oude winzerhuisjes, een kerk, fonteintjes, veel bloemen en zijn leuke ligging vlak aan de moezel. Je had op het einde van het dorp zelfs zicht op de burcht van Beilstein.
Rond 16.30u kregen we telefoon van de motardvrienden dat ze aangekomen waren en reden we zelf met de motor even naar het gasthaus. Na de avonturen van de dag gehoord te hebben waren we weer weg met de motor naar de moby.
De vrouwen werden opgehaald met de wagen rond 18.30u om aan het gasthaus te gaan eten en wij reden met de motor terug naar ginder. Om 19u konden we onze voeten onder tafel steken voor een lekkere drie gangen menu. Het werd een hele leuke avond en onze kaakspieren deden meermaals pijn van het lachen. Iets na 22u reden we huiswaarts om nog wat te relaxen voor we gingen slapen.
zondag 26 juli '20
Rond 8u was ik al uit mijn bed terwijl de vrouw zich nog eens omdraaide. Ontbijten en de motor klaarzetten want vandaag gingen wij mannen een rondrit met de motor doen van 261km terwijl de vrouwen aan de moby's konden relaxen en keuvelen.
Om 10u hadden we afgesproken aan het gasthaus om te starten.
De rit die we voorzien hadden was 261km lang en bracht ons grotendeels door de Hunsrück. Een heel mooi gebied met veel mooie uitzichten en historische gehuchtjes maar vandaag was ons doel 'de weg' één zijn met onze machines en gewoon genieten van de ontelbare bochten die we voorgeschoteld kregen. We kregen wel een half uurtje miezelregen maar daar werden we niet echt nat van maar het was wel wat voorzichtiger rijden want de banen werden er iets gladder van. We stopten enkel om iets te eten, te drinken en te tanken. Voor de rest zaten onze billen in het zadel gegoten en genoten we van de omgeving en 'de weg' vanop ons stalen ros.
Een stopje dat we niet links konden laten liggen was het uitzichtspunt aan het panoramahotel in Piesport.
Rond 16.15u kwamen we moe en voldaan aan. De gps-track/route kan je downloaden op MRA en op G-Ti.
De vrouwen die hadden zich de hele dag aan de moby geamuseerd. We deden nog een aperitiefje aan de moby voor we in een plaatselijk restaurantje gingen eten. We lachten en zeverden er weer op los en voor we het goed en wel wisten namen we nog een laatste koffietje aan de moby voor we moe en voldaan ons bedje inkropen.
De fotogalerij van Briedern en de Biker Friends Moezel rondrit kan je hier bekijken.
maandag 27 juli '20
Uitslapen was wat we vandaag deden. Na het ontwaken de croissantjes afbakken en koffiebonen malen,en niet veel later vulde het aroma van verse koffie en croissants de moby. In de voormiddag deden we eigenlijk niet zo veel. Nog wat nakeuvelen met de vrienden, tussendoor onze service en alles klaarzetten voor vertrek. Om 10u waren de motovrienden vertrokken voor hun rit huiswaarts en tegen 12u vertrok een ander bevriend koppel ook naar huis.
Wij konden nog een nachtje langer blijven maar dat gingen we dan wel doorbrengen in Pünderich met een ander bevriend koppel dat ook nog wat langer kon blijven.
Maar eerst nog even naar het inkoopcentrum in Zell om wat inkopen te doen in de aldi.
In Pünderich plaatsten we ons op de camperplaats in een hoekje op het grasveld. Rustig staan hier en een mooi uitzicht op de wijnbergen.
We genoten wat van de zon, het was hier weer echt warm met een dikke 30°op de thermometer.
Wij mannen gingen wel nog eens Pünderich verkennen terwijl de vrouwen aan de moby wat in hun boek zaten te lezen.
Het dorpje heeft een mooie historische kern, niet super groot maar wel fijn en het hoeft voor ons ook niet groot te zijn. We kunnen al die drukte wel missen en hebben die in deze covidperiode ook niet nodig.
Het dorpje heeft ook een mooie ligging aan de moezel waar heel wat bedrijvigheid was. Bootjes, zwemmers, watersporters, een overzet en verschillende kleine moselstrandjes waar wat zonnebaders lagen.
Eénmaal terrug aan de moby was het vooral genieten van de zwoele avond. Wat genieten van een drankje, aperitiefhapjes, lekker eten en dessert, en last but not least de avond afsluiten met een lekkere single malt.
dinsdag 28 juli '20
Lekker uitslapen was de boodschap vandaag en in ons geval is dat rond 8u uit de veren. Ontbijtje klaarmaken en natuurlijk buiten opeten. Zalig zo in de natuur vertoeven.
Na het ontbijt ging ik met de buurman voor een wandeling richting Briedel. Het was de bedoeling dat we het pontje in Pünderich zouden nemen naar de overkant en dan eerst zouden klimmen tot aan de Marienburg, maar nu vaart het pontje van Pünderich toch wel niet op op een dinsdag, dat is pech hebben.
Maar niet getreurd, we bleven dan maar aan deze kant en gingen langs het fietspad naar Briedel, en de burcht domineert hier natuurlijk het uitzicht.
We moeten wel zeggen dat het aan de andere kant beter wandelen is en dat wisten we van een vorige keer want hier loop je maar op een smal pad en er zijn aan deze kant ook meer fietsers. Hier en daar hadden we wel mooi zicht op de moezel.
In Briedel pikten we terug in op de originele route, het is een klein gehuchtje met een aantal typische Duitse huisjes en vooral gesloten cafés.
We klimmen hier een stuk omhoog om dan langs de wijnflank terug richting Pünderich te gaan. Zo in de vlakke zon lopen met een temperatuur van van 25+ is niet het meest aangename, maar we genoten toch van de omgeving en al gauw kwam de thuisbasis weer in zicht.
Gelukkig is er hier wel iets open en al snel zaten we onder een boom te genieten van een appelschorle, maar eerst zoals we ondertussen dit weekend al gewoon waren onze gegevens achterlaten. Geen leuke gedachte om overal je adres en telefoon achter te laten maar we zullen er toch momenteel aan moeten wennen want ook bij ons beginnen ze daar mee, pffffff een normaal leven lijkt zo ver weg maar we maken er wel het beste van zeker.
Na ons drankje was het terug naar de moby. De GPS-track van de wandeling kan je downloaden op MRA en op G-Ti.
Aan de moby zelf was het nog wat genieten van een ijsje en een verkwikkende douche. We keuvelde nog wat na en deden tussendoor onze service en zo rond 15.30u waren we op weg naar huis. Hier kan je de fotogalerij van Pünderich bekijken.
Onderweg namen we nog ons avondmaal op een parking van een sportterrein in de buurt van Rodt en rond 20u kwamen we thuis aan.
Het was weer een zalig weekendje met de vrienden en zeker voor herhaling vatbaar, maar wat we nog allemaal gaan kunnen en mogen doen zullen we moeten afwachten. De regels worden weer strenger en wie weet mogen we van onze buurlanden binnenkort zelfs niet meer binnen of zelfs weer helemaal niet buiten met de camper. We zien wel en nemen wat komt, mogen we weg dan zullen we daar niet aan twijfelen. We beschermen onszelf evengoed in ons mobiel huisje als in onze vaste stek. Angst hebben we niet maar we zijn wel voorzichtig en de drukke plaatsen vermijden we toch.
Dit weekendje kunnen ze toch weer niet afnemen en ondanks dat de vrouw aan de moby niet is weggeweest heeft ze zich toch geamuseerd met de andere wederhelften als de mannen op vadrouille waren.
Klik hier voor het overzicht van de kleine trips