2021 brengt licht aan het einde van de tunnel........ Niet dus. Meer en meer landen nemen strengere regels, ook hier, hoelang we er nog op uit kunnen trekken om ergens een leeg hoofd te halen en daar ter plaatse nog wat te wandelen valt nog af te wachten. De buitenlandse reisjes worden hoogstwaarschijnlijk straks afgeschaft maar daar deden we al een tijdje niet meer aan mee, enkel maar wandelplaatsen in eigen land is waar we ons nu al een tijd tot beperken. Ons laatste buitenlandse wapenfeit dateert trouwens alweer van in september 2020 toen we naar de Elzas en het zwarte woud zijn geweest.
Voor al de rest is er helemaal geen perspectief en dat merk je aan iedereen. We leven in ieder geval onze dag en zijn voorzichtig, we zien wel wat komt. De vrouw heeft al een eerste prik van het vaccin op haar werk gehad en haar tweede zal begin februari zijn. Voor mij zal het nog ettelijke maanden wachten zijn, ik roep er niet achter maar zal helaas niet veel anders kunnen als we uberhaupt nog willen gaan en staan naar plaatsen op deze aardkloot. Tot spijt van wie het benijd maar tot zover onze vrijheid dus.
In de late namiddag zijn we in ieder geval weg richting Lommel om eens te kunnen gaan wandelen in de Lommelse Sahara en aan de abdij van Postel in de kempen.
De kempen beslaat een gebied in Nederlands Limburg, Belgisch Limburg en Antwerpen. We beperken ons in de huidige omstandigheden natuurlijk enkel tot de Belgische kant.
Ergens aan het kanaal weten we een parking zijn waar we de nacht kunnen doorbrengen en daar rijden we dan ook heen.
Een beetje muziek, een boek en wat tv op de laptop zijn de laatste bezigheden van de dag voor we gaan slapen.
zaterdag 23 januari '21
Wakker worden in alle stilte met vogelzang op de achtergrond, zalig gewoon.
De bialetti staat al snel te pruttelen en op een rustig tempo doorlopen we ons ochtendritueel.
Rond 10u gaan we hier eens rondwandelen.
De Lommelse Sahara is een zand- en duinlandschap met een grootte van 193 hectare in de Belgische gemeente Lommel. In het midden ligt een meer en rondom vindt men naaldbossen. Dit landschap behoort tot het bosgebied Bosland. De Lommelse Sahara is gelegen in de onmiddellijke omgeving van het Kempisch kanaal.
We wandelen een stukje langs het kanaal en aan de voetgangersbrug laten we het kanaal achter ons om naar de 30m hoge uitkijktoren te gaan.
Van hier heb je een magnifiek zicht op de streek en bij mooi weer kan je wel 25km ver zien.
Moet er nog zand zijn ? Er ligt er hier genoeg en dat geeft nu natuurlijk als voordeel dat je niet door de modder moet ploeteren. We genieten van de uitzonderlijke fauna en flora en besluiten dat we hier in de herfstperiode ooit eens moeten terugkomen zodat we van een rijk kleurenpallet kunnen genieten.
Ondertussen is het lichtjes beginnen te miezeren, het ging normaal droog blijven hier. Maar zoals gewoonlijk in België moet je de meteo met een korrel zand nemen, of was het een korrel zout ? We zijn niet zo ver meer van de camper dus stappen we flink door en vermijden daardoor dat we midden in een goede bui belanden.
De gpx-track van de wandeling kan je downloaden op G-Ti en MRA.
We eten nog een stukje en relaxen waarna we ons verplaatsen van de Limburgse kempen naar de Antwerpse kempen. Genoeg zandkorrels gezien nu gaan we naar religieuze oorden, namelijk naar de Abdij van Postel waar we ons op de grote parking neerplanten.
Rondwandelen zal voor morgen zijn, relax wat genieten van de onmiddellijke omgeving en van de warmte in de camper is de enige bezigheid van de avond voor we gaan slapen.
zondag 24 januari '21
Vandaag staan we op onder een laagje sneeuw. Koning winter had zijn tapijt uitgespreid vannacht.
Nog in de voormiddag wandelen we naar de abdij waar we wat rond snuisteren.
Het is niet groot maar wel mooi.
De site is niet overal toegankelijk tenzij met een gids maar dat is in de huidige tijd dus allemaal afgeschaft.
We laten het niet aan ons hart komen en kijken rond waar het wel mag.
Ondertussen komt de zon er ook door en het maagdelijk wit smelt als niets voor de zon. Ondertussen genieten we van het klokgeluid van de beiaardtoren. Mooi, mooi.
In het terug gaan krijgen we bezoek van een vriendin uit Wezel. In de zon babbelen we bij op de nodige sociale afstand met een take away koffie van de plaatselijke kraam. Dat het maar eindelijk eens begint te keren zodat we weer samen leute kunnen maken en ook terug op een normale manier met hen kunnen omgaan. Maar ik vrees dat het nog wat gaat aanslepen want dat lichtje op het einde van de tunnel komt maar niet, integendeel.
Na onze leuke babbel nemen we afscheid en gaan we ons middagmaal in de camper nuttigen.
We relaxen nog wat en maken alles in orde om huiswaarts te keren. Zo komt er een einde aan ons kempisch avontuur in Limburg en Antwerpen. We zijn er weer eens tussen uit geweest en we zien wel of we binnen twee weken nog weg mogen nu alle tekens weer de verkeerde kant uitgaan.
Het fotoalbum van dit weekend kan je hier bekijken.
Groetjes
Patrick en Carla
Klik hier voor het overzicht van de kleine trips