Grossglockner Höchalpenstrasse
28 augustus '18
Route : Lubbeek - Tienen - E40 Luik - E40 Aken - A4 Keulen - A61 Koblenz/Frankfurt - Afrit 46 Strömberg
Afstand : 314km
Vandaag moest de vrouw in de voormiddag nog werken, maar daarna was het zo ver, tegen 15u waren we weg voor onze grote vakantie. We gaan naar Oostenrijk, het was er momenteel wel wisselvallig maar we hadden besloten om het risico te nemen en om in het ergste geval de dolomieten over te steken tot we goed weer hadden indien het weer echt desastreuze zou zijn.
Een voorspoedige reis bracht ons naar Strömberg waar we van de zachte avond profiteerde bij een goed glasje.
Morgen zouden we dan weer verder rijden tot in Rothenburg. We hadden er al veel van gehoord en we wilden het eens voor onszelf aanschouwen.
Ze noemen het, het mooiste stadje van Duitsland. We zijn benieuwd, want op vlak van Duitse steden/stadjes zijn we al serieus verwend geweest.
Voor middernacht lagen we al in ons bedje te slapen.
29 Augustus '18
Route : Strömberg - A61/A60 Mainz - A3 Würzburg - A7 Memmingen - Afrit 108 Rothenburg o/d Tauber
Afstand : 257km
Na de koffie, het ontbijt en de bakker, of was het eerst de bakker en dan de rest maakte we ons klaar voor de volgende etappe.
Ondanks de vele wegenwerken raakte we zonder problemen en met maar 20min verschil dan wat de gps gezegd had bij de aanvang van de rit op onze bestemming.
We installeerde ons er op de stelplaats die je vind op parking 2.
Na ons middageten gingen we een bezoekje brengen aan de stad.
De stad Rothenburg ob der Tauber in de hele wereld bekend als symbool voor Duitse romantiek. Kunstenaars zijn altijd al geïnspireerd door de unieke ligging van de Middeleeuwse oude stadskern, waarvan het silhouet wordt bepaald door 42 poort- en weertorens. De stadsmuur met haar historische fortificaties sluit ook nu nog de hele oude stadskern in. Ingebed in ongerepte landschappen nodigt de stad, die belangrijke kunstschatten herbergt in haar kronkelige stegen, uit tot verpozen.
Het was inderdaad wel de moeite hier, en je kan zo op de omwalling het stadje rondtrekken en dat geeft je wel een heel mooi zicht.
Maar pas op voor je hoofd zou ik zeggen want met mijn 1m80 was het op sommige plekken wel krap, eigenlijk te krap heb ik mogen voelen.
De binnenstad is wel de moeite waard, met zijn vele steegjes, winkeltjes en bezienswaardigheden.
De burchtgarten, de kathedraal, de vele torens, de marktplaats, allemaal de moeite om eens te bekijken.
Vermoeid maar voldaan waren we tegen etenstijd terug aan de moby. Daar hadden we nog wat rust, allez ja het is te zeggen, de stelplaats ligt vlak tegen de drukke weg aan, en het verkeer is jammer genoeg veel te goed hoorbaar.
Meer info over Rothenburg vind je op hun homepage.
Rond iets na 20u gingen we nog eens kijken naar Rothenburg by night, eens kijken of we leuke kiekjes konden trekken.
Het had wel iets bij nacht, maar we zijn niet snel meer tevreden, dat heb je natuurlijk als je zo veel op zwier bent.
Aan de moby keken we nog wat tv voor we gingen slapen.
30 augustus '18
Route : Rothenburg o/d Tauber - A7 Memmingen - A96 Munchen - Afrit 26 Landsberg am Lech (ost) - st2057 Weilheim In Oberbayern - B2/B472 Sinseldorf - Umleitung volgen/B472 opgebroken tot in Untersteinbach - B472 Bad Tölz
Afstand : 341km
Veel en veel te vroeg wakker waren we vandaag en dat met dank aan het verkeer dat rond 6u al volop aan de gang ging. Rond 7u moesten ze aan de overkant van de straat dan nog beginnen met asfalt leggen en zodoende zaten we snel aan de ontbijttafel.
Gisteren twijfelde we nog om een dagje langer te blijven, maar de drukke weg naast de stelplaats nam de twijfel weg en zelf waren we dan ook weer weg naar Bad Tölz waar we op de stelplaats gingen staan.
En we hadden wederom veel geluk met het verkeer, zelfde scenario van gisteren, veel wegenwerken maar overal vlotjes kunnen rijden. Behalve toen we bijna ter plaatse waren moesten we een lange omweg volgen die toch wel bijna 20km bedroeg, en dat omdat de B472 volledig heraangelegd werd.
Maar we kwamen ter plaatse via mooie wegen en natuur dus erg vonden we het niet.
Eerst een boterham eten en dan naar het centrum dat op 5 minuten wandelen lag.
Bad Tölz is een mooi stadje dat aan de rivier Isar ligt. De stad heeft een aantrekkelijk gedecoreerde kern waar het leuk floreren is.
We kuieren er wat rond en genieten van de omgeving en snuisteren wat in de winkeltjes. Aangenaam om te vertoeven vonden wij.
En ondanks het mindere weer vandaag konden we toch nog wat genieten op een terrasje voor we weer naar de moby trokken, want voor je het weet is zo een dag al weer heel snel voorbij.
Klik op homepage voor meer info over Bad Tölz.
De rest van de avond genoten we aan de moby en gingen we niet meer weg.
31 augustus '18
Route : geen
Afstand : 0km
Voor vandaag hadden ze een regenachtige dag gegeven en dat kwam nog uit ook, maar we lieten het niet aan ons hartje komen en besloten we van nog een dagje te blijven hangen. We hadden al elke dag een verplaatsing gemaakt en nu wilden we wat rust.
In de voormiddag deden we het dan ook relax aan en was ons enige wapenfeit gaan winkelen in de penny market die op 5 wandelminuten van de stelplaats lag.
Na het middageten gingen we dan gewapend met de paraplu voor een leuke wandeling, regen of geen regen dat maakte ons niet uit.
Het eerste gedeelte bracht ons langs en rond de Isarstausee.
Hierna ging het omhoog naar de kalvarienberg waar we genoten van het mistige uitzichtspunt op de stad.
Boven op de berg had je ook de Kalvarienbergkirche, waar we binnen eens een kijkje gingen nemen.
Na het bezoekje stapte we langs de kreuzweg terug naar het centrum van de stad waar we onszelf trakteerde op een zeer lekkere beloning.
En ondanks het slechte weer vandaag was de dag weer om voor we het wisten en hadden we ons goed geamuseerd.
De GPS-track van de wandeling kan je downloaden op MRA en op G-Ti
1 september '18
Route : Bad Tölz - B472 Wendling - A8 Salzburg - A10 Villach - Afrit 63 Altenmarkt - Altenmarkt im Pongau
Afstand : 188km
Na het ontbijt maakte we alles klaar voor een gezapige rit naar Altenmarkt im Pongau.
Het was redelijk druk op de baan maar alles verliep eigenlijk heel vlotjes, wat je van de andere richting niet kon zeggen, daar was het met momenten kilometers file.
Veel mensen hun verlof is nu helemaal gedaan en moeten waarschijnlijk maandag terug aan het werk. Auto's, campers en caravans die afgeladen vol waren tuften huiswaarts en wij, wij bolden gezapig voort.
Onderweg stopte we nog voor een 10 dagen tolvignet.
Iets na 12u kwamen we aan op de stelplaats.
Na installatie was het eerst etenstijd, om dan daarna het dorpje te gaan verkennen. De paraplu ging nog mee maar het was al een veel minder natte dag dan gisteren.
Het dorpje op zich is leuk en je vind er alles wat je nodig hebt. Een typisch Oostenrijks dorpje met toch wel een leuke sfeer.
En dan loop je daar rond in het dorpje en dan zegt de vrouw plots, kijk 2 moto's met een Belgische nummerplaat aan dat cafeetje.
En wat blijkt, dan ken je ze nog ook, dus dat was even wat leute maken in het cafeetje.
Rond 16u namen we dan afscheid van elkaar en reden ze voort naar Presseggersee waar ze op vakantie waren via BMW-club Vlaanderen.
Wij bekeken de rest van het dorpje nog voor we terug naar de moby gingen. De bergen waren nu wat meer uit de mist en het zicht rondom op de natuur was schitterend.
Terug aan de moby was het tijd voor het avondeten en te relaxen.
2 september '18
Route : Geen
Afstand : 0km
Vandaag gaven ze redelijk droog, dus dat was ideaal om te gaan wandelen. Maar zekerheid boven, de paraplu ging mee hoor want je weet maar nooit.
Dus nog voor de middag, zo tegen 11u waren we weg voor een mooie wandeling door het dal.
We wandelde naar het nabij gelegen dorpje Radstadt. Het historische plaatsje Radstadt is één van de mooiste dorpen in de Pongau regio. De middeleeuwse kern is deels nog ommuurd door de oorspronkelijke stadsmuur.
En ook het centrum is de moeite om eens door te struinen.
Er was toevallig nog een handkunstwerkmarkt die we eens bekeken.
Deze trok wel wat volk aan, maar wij zijn zoals we dat zeggen wel kunstbarbaren.
En toen we de markt bekeken begon het lichtjes te regenen, en ideaal dus om ergens iets klein te eten.
Toen we terug buitenkwamen was de regen al weer goed aan het minderen en na een kwartier wandelen was deze zelfs weer helemaal weg. De wolken maakte plaats voor zon en voor we in Altenmarkt waren kwam de zon er toch wel mooi door.
Terug aan de moby was het de rest van de late namiddag relax en genieten van de zon. We gingen dan ook van de moby niet meer weg.
De GPS-track van de wandeling kan je downloaden op MRA en op G-Ti
3 september '18
Route : Altenmarkt im Pongau - Reitdorf - A10 Villach - Afrit 130 Gmünd - Maltatal
Afstand : 78km
In de voormiddag gingen we eerst in het dorp nog wat inkopen doen en toen we terug waren maakten we alles vertrekkensklaar om naar Malta am Kärnten te gaan waar we ons op de camping in Maltatal installeerden.
Iets na de middag is het fel beginnen te regenen, dus na installatie van de moby kwamen we niet direct buiten.
Maar éénmaal de regen wat minder was gingen we wel het kleine gehuchtje verkennen.
Het was niet groot maar wel fijn.
De natuur was hier wederom mooi, ook al regende het en waren er overal à volonté wolken, het had wel iets zo in het mindere weer.
De rest van de namiddag en avond deden we niets speciaal meer buiten wat rusten, lezen, muziek luisteren en wat tv kijken.
4 september '18
Route : geen
Afstand : 0km
Vandaag kon het weer alle kanten uit. Ofwel regen/wisselvallig of wel wolken en zon. Ze wisten het zelf niet goed op de meteo.
Maar we gingen het wel ondervinden en gewapend met de paraplu namen we in de voormiddag de bus naar het stadje Gmünd.
Het is een middeleeuws aandoend stadje dat door de jaren heen vooral bekendheid maakte door zijn kunstenaars, en het dorpje heeft dus ook zeer veel te bieden aan de kunstliefhebbers (en dus iets minder aan ons). Ook was hier van 1944 tot 1950 de firma Porsche gevestigd en ze hebben sinds 1982 een Porsche-museum, maar dat lieten we aan ons voorbijgaan omdat we niet echt porsche liefhebbers zijn.
De leuke straatjes daarentegen konden ons wel bekoren.
en de marktplaats was een juweeltje.
Wat ook een blikvanger was is de hoog middeleeuwse burchtruine.
En natuurlijk heb je van op de burcht heel mooie uitzichten.
Na een hapje en een natje namen we om 13u05 de bus terug naar de camping.
Daar deden we het dan even wat rustiger aan en rond 15u reden we met de motor de Hochalmstrasse op. Het dal is vooral bekend van zijn vele watervallen, ook wel het 'Tal der stürzenden Wasser' genoemd.
Boven op de Hochalmstrasse vind je de Kölnbreinsperre. De Kölnbreinsperre ligt op een hoogte van 1920m.
Deze stuwdam, waarachter een enorm stuwmeer ligt, is met 200m hoogte de hoogste van Oostenrijk en de op één na hoogste van Europa. Jammer genoeg lag er hier een wolk en daardoor regende het hier, wat mooie foto's maken in de war stuurde.
Na ons bezoekje reden we terug naar beneden naar het Maltatal waar we de rest van de avond van de zon genoten.
5 september
Route : geen
Afstand : 0km
Vandaag hadden ze een warme, droge dag gegeven en daar gingen we dan ook met volle teugen van genieten. De motor werd van stal gehaald om een ritje te doen door Karinthië met de Nockalmstrasse (tolweg) als kers op de taart.
De omgeving hier is wondermooi, en heel groen. We kwamen ook langs de bovenroute van het heel toeristische en drukke Milstattersee. Zeer mooi maar druk, druk, druk daar en we waren blij dat we voor de scenic route gekozen hadden.
Bochtje links, bochtje rechts, bergje op, bergje af, haarspeldje hier, haarspeldje daar, een waar motorparadijs en zalig om doen.
Eén minpuntje echter is dat hun gewone wegen eigenlijk Belgisch aanvoelen. Goed stuk hier, slecht stuk daar, maar och god we zijn het gewoon van bij ons, en de natuur, tja die is fenomenaal.
Natuurlijk als je dan een gemeentearbeider tegenkomt met zijn schop en een zakje snelcement die dan een putje aan het vullen is half de baan dan denk je bij jezelf "tiens dat is hier net zoals bij ons, en wie weet komen ze er hier ook mee op tv"
Onderweg eens een stop voor een drankje en een hapje en voor we het goed en wel besefte kwamen we in het 'Nationalpark Nockberge' terecht. Maar voor we de Nockalmstrasse opreden genoten we eerst van op een bankje van het zicht op de Turrachsee.
Na onze pauze reden we dan de Nockalmstrasse op waar je als motorrijder een dagpas moet kopen van 12€. Dat is natuurlijk niet goedkoop maar ik moet zeggen ik vond het elke cent waard want WAUW wat een natuurpracht hier.
En de bochtjes die krijg je er zomaar bij en bij de haarspelden staan dan nog nummers bij en wij konden aftellen, 55, 54, 53, 52 met daar tussen dan ook nog eens een paar gewone bochten.
Het hoogste punt waar de weg voorbijkomt is de Eisentalhöhe die op 2042m hoogte ligt.
En de zichten zijn hier dan ook wederom fenomenaal. Bergen je geraakt er niet op uitgekeken, je raakt er zelfs verslingerd aan.
Na enige tijd hierboven doorgebracht te hebben reden we verder en de nummers van de haarspelden slinkte zienderogen 5, 4, 3, 2, 1, snif snif de 34km lange Nockalmstrasse zat er op en ze was geweldig mooi en leuk om te doen. Zelfs met de motorhome kan je deze zonder problemen doen, een aanrader, maar wij prefereren zoiets natuurlijk met ons stalen ros.
In Kremsbrücke stopte we nog voor ons vroege avondmaal en daarna ging het verder naar de camping waar we nog nagenoten van ons ritje van 214km plezier.
De gps-track/route kan je downloaden op MRA en op G-Ti
De rest van de avond was het relax aan met een grote smile op ons gezicht.
6 september '18
Route : Maltatal - Gmünd - A10/B100 Lienz
Afstand : 86km
Vandaag verkassen we naar 'sonnenstadt lienz'. Eerst het ontbijt en de service doen, in Gmünd nog even naar de supermarkt en rond 12u kwamen we aan op camping Falken op 10 wandelminuten van het centrum.
Na installatie was het eerst lunchen en in de vroege namiddag wandelde we naar de altstadt.
Lienz is een kleine pittoreske kleurrijke zonnige stad met een mediterraans tintje en dat merk je aan alles. De omgeving is prachtig en de Lienzer Dolomiten staan daarbij trots op de achtergrond. Ze zeggen zelf dat bij hen het zuiden begint.
In de stad is het aangenaam toeven, de vele terrasjes, de leuke winkeltjes, de mooie gebouwen, gewoon gezelligheid troef, een aanrader om eens te bezoeken.
Tegen 18u waren we moe maar voldaan terug aan de moby waar we na het avondeten niet meer weggingen.
7 september '18
Route : geen
Afstand : 0km
Vandaag hadden we besloten om een wandeling te doen, en zo tegen 10u waren we weg.
Het eerste gedeelte gingen we langs de wandelpaden van de rivieren Drau en Isel.
We kwamen hier dan ook deels door het stadje Lienz.
We bleven het wandelpad langs de rivier Isel volgen tot we buiten de stad het wandelpad naar het dorp Oberlienz namen.
Regelmatig kreeg je ook zicht op Schloss Bruck waar nu een museum in ondergebracht is.
In Oberlienz kwamen we nog een oude hoefsmid tegen.
Hierna wandelde we terug in de richting van de Rivier Isel waar we de overtocht deden langs een leuke waggelende loopbrug.
Langs het kätzepad ging het dan aan de overzijde terug richting Lienz.
In Lienz zelf gingen we eerst nog een hapje eten om daarna nog wat verder te struinen in het stadje.
Na een leuke wandeling van 15km kwamen we rond 17u voldaan aan bij de camping.
De Gps-track van de wandeling kan je downloaden op MRA en op G-Ti.
De dag was weer gevlogen en we hadden genoten van elke seconde.
De rest van de avond gingen we bij de moby niet meer weg.
8 september '18
Route : geen
Afstand : 0km
Vanaf vandaag hadden ze de 'Altweibersommer' aangekondigd. Al minstens een hele week gaven ze zon en hogere temperaturen.
En wat blijkt ze hadden nog gelijk ook nog, vandaag een goede 24° en ze gaven half volgende week zelfs 31°, dat beloofd voor de rest van ons verlof.
In Lienz ging vandaag de dolomitenman door, een sportevent van redbull waar 127teams van 4 personen aan deel nemen aan een estafette, eentje loopt de berg op, eentje paraglide naar beneden, een andere doet dan een mountainbiketocht en de laatste gaat op wildwater kajakken.
Chapeau voor die gasten maar wij profiteerde er vandaag dan van om met de motor één van de mooiste Europese panoramastraten te bezoeken.
We gingen dus de Grossglockner Höchalpenstrassen doen, en zoals ze zelf zeggen "Echte strassen haben Aussicht!"
De heentocht ging al door een paar parels van valleien maar we stopte pas in Heiligenblut juist voor het begin van de Grossglockner Höchalpenstrassen. Heiligenblut is een klein maar mooi bedevaartsdorpje en het ligt wat hoger dus je krijgt er mooie uitzichten kado.
Na een natje gingen we verder en aan de mautstelle betaal je voor de motor voor een dagkaart 26€.
Niet goedkoop maar je krijgt er wel een fantastische route in het hart van nationaalpark hohe Tauern voor in de plaats van 48km rijplezier. Je kan er ook verschillende zaken bezoeken, en het is het eigenlijk wel waard.
Je kan er trouwens ook met de moby op (buiten de edelweisspitze die verboden is voor moby's en bussen) want het zijn echt wel brede wegen. We zagen zelfs caravans er over komen. Maar alles wat meer heeft dan twee wielen moet dan wel 36€ betalen voor een dagkaart.
De Franz-Josefs-Höhe is één van de meest magische stopplaatsen op de Grossglockner Höchalpenstrassen.
Je hebt er zicht op de gletser Sandersee, de Grossglockner, de Pasterze en de Johannisberg.
Echt wel magisch hier, o zo een mooie natuur waar je echt wel stil van word.
Natuurlijk kan je hier ook de befaamde bergmarmotten spotten.
Ook de Hochter is een stop waard en dan vooral als je plots een gigantische steenadelaar boven je hoofd ziet vliegen. Weer een moment waarop je jezelf klein voelt als deze koning zich laat zien, helaas was hij al weg voor ik mijn fototoestel terug kon uitpakken.
De edelweisspitze mag je ook niet overslagen, maar natuurlijk lag deze top juist in een wolk.
Als we aan de andere zijde aan de maustelle kwamen maakte we rechtsomkeer om terug over de Grossglockner Höchalpenstrassen te rijden, en ik kan je garanderen dat dit geen straf is. Gewoon een streling voor het oog hier.
Al snel was het al late namiddag dus op een gegeven moment zetten we de terugtocht in maar aan de Jungfernsprung dronken we eerst nog iets in de Hëxenstube.
Rond 18u waren we terug van een zeer mooie en fascinerende dag die we toch wel even moesten laten bezinken.
De gps-route/track kan je downloaden op MRA en G-Ti
9 september '18
Route : geen
Afstand : 0km
Vandaag gingen we een gezapig ritje doen van 127km door de Lienzer Dolomiten. Gewoon wat minder bekende en toeristische baantjes rijden en wat een verrassingen kregen we weer op ons bord.
De Pustertaler Höhenstrasse was zo een verrassing, klein baantje, zeer weinig verkeer, nog minder motorrijders maar wat een gezapig en gezellige panoramastraat zeg. De weg is in dit geval duidelijk het doel. De Pustertaler Höhenstrasse staat namelijk bekend als één van de mooiste wegen in Tirol. Vanaf Abfaltersbach loopt de Höhenstrasse door het mooie Hochpustertal door vele idyllische dorpjes tot aan Leisach in Lienz. Hier geniet je van het prachtige uitzicht op de Dolomieten.
We bleven dan ook een aantal keer zitten op een bankje om gewoon van de omgeving en de rust te genieten.
De Pustertaler Höhenstrasse is verboden voor moby's.
Een andere verrassing was het Lesachtal.
Leuke bochtjes, grandioze zichten, veel bezienswaardigheden en mooie dorpjes en gehuchten. We waren de koning te rijk.
Voor we het wisten was het al late namiddag eer we terug aan de moby waren. Het was misschien een kleine rit maar we waren toch maar pas tegen 17u terug. Tijd vliegt als je fun hebt.
De GPS-track/route kan je downloaden op MRA en op G-Ti
De rest van de avond genoten we bij de moby van het heerlijke weer.
10 september '18
Route : Lienz - B100/S66 San Candido - SS49/E66 Bressanone/Brixen - SS12 Brenner - A13 Innsbruck - A12 Imst
Vandaag verlieten we Karinthië en trokken we naar Tirol.
We deden dat via Italië omdat dit de korste weg was. We kwamen rond 14u aan in Imst waar we ons op de acsi-camping Imst-West plaatsten.
Rond 15u gingen we een bezoekje doen aan Imst. Het is de thuishaven van vele prachtige herenhuizen in barokstijl
Het was geen mis plaatsje maar we waren natuurlijk al wat verwend de voorbije dagen. We gingen er de belangrijkste straten rond, deden een terrasje, bekeken de vele beelden die de stad rijk was en tegen 18u waren we terug aan de moby
De rest van de avond gingen we niet meer weg.
11 september '18
Route : geen
Afstand : 0km
Na het ontbijt werd het stalen ros van stal gehaald voor een tochtje over de Silvretta Höchalpenstrasse.
Hoewel de Silvretta-Hochalpenstraße nu een toeristische route is, werd de weg oorspronkelijk aangelegd door de Vorarlberger Illwerke. Dit is het bedrijf dat de stuwmeren heeft aangelegd en vandaag de dag nog altijd de weg in beheer heeft. Met de aanleg werd begonnen in 1938, toen Oostenrijk deel uitmaakte van het Groot-Duitse Rijk. Bij de werkzaamheden werden ook krijgsgevangenen ingezet en ter ere van hen staat er bij de Silvretta-Stausee een klein monument. De Hochalpenstraße werd in 1954 opengesteld voor het publiek, een jaar nadat het stuwmeer in gebruik was genomen.
De rit bracht ons eerst over de mooie Arlbergstrasse.
Onderweg genoten we van de mooie glooiende en zachte streek. al snel stonden we aan het tolhuisje van de Silvretta en betaalde we voor de motor 12€.
Een hele reeks bochtjes brachten ons naar boven.
En al snel stonden we aan de 'Vermunt stausee'
Van hier was het een boogscheut naar de 'Silvretta stausee' en zijn hoogste punt de 'Bieler Höhe' die op 2037m ligt.
We liepen er eens de dam over om te genieten van de streek.
Na wat rond gestruind te hebben waren we weer weg. Onderweg nog ergens een koffietje drinken en in Mils Bei Imst gingen we nog iets eten in het restoke Milswirth.
Na ons buikje vol gegeten te hebben was het nog 5km naar de camping waar we nog nagenoten van een welverdiende avond.
De GPS-track/route kan je downloaden op MRA en op G-Ti
12 september '18
Route : geen
Afstand : 0km
Vandaag gaven ze nog zomers weer met temperaturen tot 31°, dat zou vanaf morgen weer minder moeten zijn dus profiteerde we er van om terug met de motor wat te toeren.
Na het ontbijt waren we dan ook weg naar Oberammergau in Duitsland, we kwamen daar via de drukke Fernpass over Bieberwier waar we natuurlijk wegens werken een omleiding via Lermoos moesten doen, dan in Garmisch nog wat werken en ook in Oberammergau waren grote werken bezig in de altstadt, maar we geraakte toch ter plekke.
Oberammergau is het bekend door houtsnijwerk van beelden, meestal religieuze afbeeldingen. Bezienswaardigheden zijn de geschilderde huisgevels van onder andere het hotel Wittelsbach, het "Alte Post" en het "Pilatushaus" waar men de kunstenaars in houtsnijwerk bezig kan zien.
We struinden er wat rond en bekeken de prachtige gevels.
De vele houtsnijders stelden hun prachtig materiaal tentoon.
Na een eetpauze waren we weer weg. Nu ging het via een heel leuke weg naar de Plansee het grootste meer in de Außerfern die met een kanaal in verbinding staat met de Heiterwangersee.
Omdat deze week de Hahntennjoch gesloten was wegens werken hadden we de rit omgelegd. Normaal hadden we deze in combinatie met de Namlosvallei gedaan maar nu ging dat dus niet, daarom reden we over Reutte om de Namlosvallei langs de andere kant te doen.
Zo kwamen we daarna weer terecht op de Fernpass die nu iets minder druk was dan deze morgen, we deden daar dan ook een stop aan de Zugspitzblick en de blindsee.
Rond 17u waren we terug aan de camping waar we wat materiaal achterlieten en om dan terug naar Mils te rijden om er te eten in het restaurant Milswirth. Het moest er maar zo goed niet zijn.
Rond 19.30u waren we terug aan de moby waar we het voor de rest van de avond rustig aandeden.
De GPS-track/route kan je downloaden op MRA en op G-Ti
13 september '18
Route : Imst - B189 Nassereith - B187/B179/B310 Füssen - B310/St2521 Weissbach - St2520 Nesselwang
Afstand : 89km
Vandaag verlieten we jammer genoeg Oostenrijk met spijt in het hart want het was een heel leuke en fantastische rondtrip geweest.
Tijd vliegt wanneer je plezier hebt.
Schnell flieht die zeit sei bereit
We trokken weer wat dichter naar huis want het einde van de vakantie naderde.
Normaal gezien gingen we in Füssen staan, maar het was er zo bekrompen en druk op de stelplaatsen dat we besloten om in Nesselwang te gaan staan.
Daar was het ook wel druk met de aankomende herfstfeesten maar er was nog voldoende plaats op de stelplaats en je moest er niet op de buurman zijn schoot gaan zitten.
Nesselwang zelf is een klein dorpje dat echt wel de moeite waard is om in rond te struinen.
Nesselwang ligt op 865 meter hoogte aan de rand van de Edelsberg en de Alpspitze. Het plaatsje wordt omringd door beschermde natuurgebieden. Door deze natuurgebieden is de groei van Nesselwang in de laatste jaren beperkt gebleven en blijft het met 3.500 inwoners nog steeds een klein dorp met stads-mentaliteit.
We gingen er ook met de Alpspitzbahn.
Een tussenstop op het middelstation was de moeite al waard.
Maar wij gingen tot aan het bergstation dat op 1445m hoogte lag.
Mooie zichten op Nesselwang, de Weissee en op Füssen waren de beloning.
Na wat relax op de bankjes daar om te genieten van de uitzichten ging het terug naar het middelstation waar we in de hut een terrasje deden.
Hierna ging het terug naar beneden waar we eerst nog naar de supermarkt gingen om daarna de rest van de tijd aan de moby te spenderen.
14 september '18
Route : Nesselwang - St2520/B310 oprit 137 Mittelberg - A7 Ulm - A8 Karlsruhe - A5 Frankfurt - Afrit 37 Ladenburg - L536 Ladenburg
Afstand : 329km
Vandaag ging het weer een trip dichterbij huis.
We gingen naar Ladenburg en om daar te geraken reden we van stau naar baustelle, naar stau, naar baustelle, naar stau, naar stau, naar stau, naar baustelle.
Wat was dat zeg, die A8 en A5 zijn echte rampen om te rijden en als je die kan vermijden moet je dat zeker doen.
Tegen 15u waren we ter plaatse en installeerden we er ons op de stelplaats.
Rond 16u zakten we af naar het centrum dat op een 500m van de stelplaats lag, en wat was dat een verrassing zeg.
Ladenburg was reeds in de Romeinse tijd een stad en had toen de naam Lopodunum en de verwijzingen naar die tijd zijn massaal aanwezig.
Op dinsdag en vrijdag is er een heel gezellig marktje met levensmiddelen, de sfeer is er top en de markt staat in een plaatje van een omgeving.
Bezienswaardigheden vind je er overal.
Het stadje ligt ook aan de rivier Neckar waar het gezellig flaneren is met dit weer.
Rond 18.30u waren we terug aan de moby waar we buiten nog van de zalige avond genoten.
15 september '18
Route : geen
Afstand : 0km
Laatste dag van onze vakantie voor we morgen huiswaarts rijden en we besloten die hier in Ladenburg door te brengen.
We gingen een wandeling doen langs de overs van de Neckar naar de overkant van het water en zouden daarna nog wat rondstruinen in Ladenburg.
Het was leuk aan de waterkant met de mensen en dieren die je zag genieten van de zon, een veerbootje, wat vissers een aak, de eekhoorn die langs ons trippelde, overal zag je wel beweging, geweldige sfeer hier.
In het gehuchtje aan de overkant genoten we van een natje en de zichten op Ladenburg.
In Ladenburg liepen we nog wat rond in niet verkende straatjes.
In Ladenburg sloten we natuurlijk weer af met mijn meest favoriete snoepje.
En na nog een laatste blik op de Neckar te smijten gingen we terug naar de moby.
De GPS-track van de wandeling kan u downloaden op MRA en op G-Ti
Aan de moby genoten we van onze laatste avond verlof.
16 september '18
Route : Ladenburg - Wallstadt - A6/A61 Koblenz - A61/A4 Aachen - E40 Luik - E40 Brussel - Afrit 25 Tienen - Lubbeek
Afstand : 418km
Na het ontbijt deden we alle service en namen we afscheid van wat een mooie vakantie geweest is.
Maar zoals we zeggen.
Weine nicht weil es vorbei ist, sondern lache weil es so schön war.
We hebben weer een topper achter de rug die we kunnen koesteren en die ze ons niet meer afnemen.
Klik op MRA of G-Ti om de tracks van de gereden routes met de camper en alle slaapplaatsen te downloaden.
En na deze heerlijke tijd gaan we weer een mooie tijd tegemoet in de herfst zodat we daarna weer kunnen uitkijken naar de lente van volgend jaar.
Hopelijk genoten jullie zoveel van het lezen als wij van het beleven van dit verslag.
Groetjes Patrick & Carla
Klik hier voor het overzicht van onze grote trips