Maandagnamiddag toen het vrouwtje van haar afspraak terug was waren we weg voor een midweekje wandelen.
Ze had namelijk herfstverlof en ik had een paar dagen extra verlof genomen zodat we eens in het midden van de week weg konden, het was eens wat anders.
Dankzij de uursverandering (zomeruur naar winteruur) was het al volle bak aan het schemeren toen we in Udenbreth aankwamen.
We gingen er op de stelplaats “Am weissen stein” staan.
Het eten werd klaargemaakt en de rest van de avond brachten we gezellig achter de tv door tot het tijd was om te gaan slapen.
Dinsdag 1 November
Allerheiligen vandaag en dus was er overal weinig beweging te zien, behalve bij ons.
Na een stevig ontbijt werd het wandelgerief uitgehaald en waren we weg voor een wandeling van om en bij de 14 km.
Het eerste gedeelte ging over Duits grondgebied. En hier kregen we mooie kleurrijke vergezichten voorgeschoteld. Jammer natuurlijk van de mist want anders zou het nog mooiere plaatjes opgeleverd hebben.
Aan Duitse zijde kwamen we ook de befaamde drakentanden tegen van de Westwall die Hitler destijds had laten aanleggen om de tanks tegen te houden in de oorlog.
Al gauw staken we de landsgrens over en kwamen we op Belgisch grondgebied terecht.
Hier liepen we een tijdje door de bossen dat wisselend was aangeplant door naaldbomen en loofbomen.
De mengeling van al de herfstkleurtjes en de groene naaldbomen gaf mooie effecten.
Aan een wandelaarshut hielden we even halt om een versnapering te eten en om de omgeving te overzien.
Hierna vervolgde we onze weg en kwamen we aan de rand van het woud, dit gaf wondermooie uitzichten over de weides en de nabijgelegen beemden.
Op het einde van deze beemden gingen we weer het woud in, we zaten al dik over de helft van onze wandeling.
Zo kwamen we op een gegeven moment ook een offersteen tegen.
Deze stenen noemde men destijds “weissen stein” maar hij zag allesbehalve wit.
Nog een klein stukje van hieruit te gaan voor we terug aan onze startplaats kwamen.
In de plaatselijke stube dronken we nog iets, voor we terug naar de moby gingen.
De GPS-track van deze wandeling kan je op G-Ti downloaden.
Intussen waren er ook vrienden op de stelplaats gearriveerd die op terugweg waren van een verlengd weekend aan de Moezel.
De pintjes werden bovengehaald en voor we het wisten zaten we al lachend en zeverend in de grillhut met een kampvuur voor onze neus.
De avond kon niet meer stuk en zeker niet nadat er pannenkoeken geserveerd werden.
Rond 22u gingen we binnen en keken we nog een beetje tv voor we gingen slapen.
Woensdag 2 November
Allerzielen vandaag en dat zag je aan het weer, het was een mistroostige lucht waar regelmatig een drupje uitviel.
We ruimde alles op, namen afscheid van de vrienden die verder huiswaarts reden.
Wij zette onze neus richting “La Petite Suisse Luxembourgeoise” meer bepaald naar het dorpje Beaufort waar we op een acsi-camping gingen staan.
Toen we in de buurt van Bitburg kwamen klaarde het op eens heel fel op, dit hadden we totaal niet meer verwacht voor vandaag. De zon scheen in volle glorie over het herfstlandschap.
Nadat we ons hadden geïnstalleerd op de camping gingen we het dorpje verkennen.
Het stelde echter niet zoveel voor. Het meest indrukwekkende bouwwerk was het feodaal kasteel dat ze hadden, maar dat kon je in deze periode niet meer bezoeken.
Na het verkennen van de buurt werden de wandelspullen terug boven gehaald voor een klein wandelingetje van ongeveer 7km.
Het dorpje zelf stelde misschien niet veel voor, maar de natuur daar en tegen wel.
De omgeving had de plaatselijke naam van klein Zwitserland zeker en vast niet gestolen.
Honderden km’s aan wandelpaden kon je hier vinden, wij volgde deels wandeling B4.
We kwamen in mooie bossen terecht.
Ook kwamen we vele rotsformatie’s tegen.
Het wandelpad ging op en neer en we kwamen in kleine maar mooie valleien terecht.
Het was de moeite meer dan waard.
De wandeling deed ons terug uitkomen aan de achterkant van het kasteel.
In Beaufort zelf gingen we nog iets drinken alvorens we terug naar de camping afzakten waar we de rest van de avond in de moby sleten nog nagenietend van het moois dat we voor ogen geschoteld kregen.
De GPS-track van de wandeling kan je op G-Ti downloaden.
Donderdag 3 November
Nadat ik wakker was zorgde ik eerst voor vers gebakken pistolekes van de plaatselijke bakker.
Ook de superette en de beenhouwer kregen een bezoekje van mij.
Eénmaal terug werd er een stevig ontbijt gemaakt, want er stond een ditto wandeling op het menu van ongeveer 12km.
Het weer was niet echt super en er zat regen in de lucht. De poncho’s werden ook in de rugzakken gestoken voor het geval dat de hemelsluizen zouden opengaan.
We wandelde eerst een 500m langs de weg en toen doken we de bossen in om er een geruime tijd niet meer uit te komen.
Het eerste deel was enkel maar bergaf, en dat is natuurlijk niet moeilijk als je weet dat Beaufort boven op een plateau ligt en dat beloofde dus voor de terugkomst.
We wandelde door een mooie vallei met al even mooie rotsformaties.
Eénmaal op het laagste punt gekomen ging het weer stevig naar omhoog.
Dit was een regelmatig terugkerende trend omdat we op de zoom van een plateau bleven gedurende de ganse wandeling.
Onderweg kwamen we ook verschillende mooie uitzichtspunten tegen waar we mooie uitzichten kregen voorgeschoteld over de Sûrevallei.
Na een tijdje kwamen we terug op de plateau en van op de zoom van het woud kon je in de verte Beaufort zien liggen.
Lang bleven we echter niet op de plateau en de ene keer al dalend, de andere keer al klimmend hadden we toch wat moeite om de ogen op de weg te houden door al het natuurschoon dat zich aanbood.
In een wandelhut juist voor de Halerbaachvallei hielden we halt om een versnapering te eten.
Na deze pauze ging het lange tijd bergaf tot we aan een riviertje uitkwamen.
We volgde de Halerbaach richting Beaufort.
Het wandelpad slingerde via bruggetjes van links naar rechts over het riviertje.
Op een gegeven moment kwamen we in de bredere Haupeschbaach uit die we verder volgde richting Beaufort.
Op het einde van de vallei kwam het kasteel van Beaufort weer in het vizier.
In de auberge rustique waar we gisteren iets hadden gedronken werd nu ook halt gehouden voor een drankje en een versnapering die we zeker en vast verdient hadden vandaag.
Hierna was het nog een goeie km tot aan de camping.
De GPS-track van de wandeling kan je op G-Ti downloaden.
In de moby genoten we na van de wandeling en de rest van de late namiddag werd er gerelaxt.
Ondertussen was het ook beginnen te regenen en hadden we buiten niets meer te zoeken.
Dus buiten eten en wat tv kijken deden we ‘s avonds niet meer, maar dat hoefde ook niet met de 33km aan wandelingen en de vele hoogtemeters die we op 3 dagen tijd hadden gedaan.
Vrijdag 4 November
Het was weer eens voorbij en na het ontbijt pakte we in en reden we terug huiswaarts nog nagenietend van het kleine zwitserland.
We gaan hier op een later tijdstip zeker nog eens naartoe komen want er zijn nog heel wat andere wandelingen te doen.
Klik hier voor het overzicht van de kleine trips