Eindelijk was het zover.
De plannen waren er al van verleden jaar en de eerste poging om naar het verdronken land van Saeftinghe te gaan dateert van begin maart, maar wegens de slechte timing van het tij en de beperkte gidsen op die datum werd dit uitje verplaatst naar eind april.
We kwamen met een aantal vrienden samen op de parking van het bezoekerscentrum Saeftinghe in Emmadorp. We hadden telefonisch contact gehad en toestemming gekregen om er met een aantal motorhomes het weekend door te brengen. ( Je kan er zowiezo met een drietal staan voor 72u )
Toen we 's avonds aankwamen was het volle bak aan het regenen met af en toe een onweer, dat beloofde voor de rest van het weekend.
Nadat we geïnstalleerd waren zaten we al snel in het enige café dat Emmadorp rijk was.
Lang bleven we niet plakken want onze wandeling met gids vertrok al om 8.30u, dus uitslapen zat er niet in.
Zaterdag 30 mei
De wekker liep af om 7.30u, snel snel een klein ontbijtje en klaarmaken en om 8.30u wandelde we met de gids het verdronken land van Saeftinghe in.
We hadden een toffe gids die ons inwijdde in de sages, mythes en geheimen die de schorres van Seaftinghe verborgen hielden.De wandeling zelf was pittig en ging regelmatig door het slib van de leeggelopen gleuven.
We trokken via de Jean Maebe Geul naar de heuvel.
Na de heuvel wandelde we naar de rotte geul, waar het slib aanvoelde alsof je over een waterbed wandelde.
Onze gids stopte regelmatig en liet ons zeeaster en dergelijke proeven en toonde ons waar de garnalen staken waarvan de vogels leefde. Ondertussen vertelde hij met hart en ziel over de schorre waar hij als jongetje van twaalf reeds vertoefde.
Na de rotte geul wandelde we naar de ijskelder. We hadden vandaag ongeloofelijk veel geluk met het stralende weer, de wind namen we erbij.
Het hoogtij ging ondertussen bijna terug beginnen dus begonnen we aan de terug weg via de lepelaar, de eerste platte plaat en de stenen, om zo terug op de dijk uit te komen.
Aan het bezoekerscentrum werd de gids bedankt voor zijn goede zorgen, de botten werden gekuist en werd er een boterhammetje gegeten. De wandeling zelf duurde meer dan 4 uur en was zeer tof, maar ook zwaar dankzij het modderploeteren. Zeker geen wandeling voor mensen die sukkelen met hun gezondheid, slecht te been zijn en zwangere vrouwen.
Het gebied is NIET vrij toegankelijk en moet steeds met gids gedaan worden wegens de stromingsgevaren van het tij.
De enige wandelingen die vrij toegankelijk zijn, zijn het krabbenpad en de wandeling met de paaltjes met beschilderde witte kop in het zeemansgat.
Voor meer informatie over het land van Saeftinghe kan je hier klikken.
Iets na 14u vertrokken we met de fiets naar Hulst. De omgeving was zeer mooi om door te fietsen.
In hulst bezochten we het stadje en liepen we ook eens over de stadswallen. Een mooi en toeristisch stadje dat momenteel druk bezocht was, en waar het zoeken was naar een terrasje maar eentje vinden deden we.
Rond 17u reden we terug naar de moby.
Op G-Ti kan je de GPS-track downloaden van de fietstocht.
Het weer zat goed dus éénmaal aan de moby kwamen de bbq's boven en werd het nog een gezellige avond, die afgesloten werd in het plaatselijk cafeetje.
Zondag 1 mei
In de voormiddag sliep iedereen uit, en werd er wat van de zon genoten. Iedereen deed het rustig aan. In de namiddag gingen we naar Doel rijden, nu het nog bestond wilden we het eens zien.
Aleer we vertrokken kwam er plots iets tot leven boven het verdronken land van Saeftinghe.
Ieders aandacht werd getrokken, en de verhalen over mensen in nood die de vorige dag door onze gids waren verteld werden enkel maar bevestigd.
De ons o zo bekende serie had ons reeds eerder met deze heli laten kennismaken en alles klonk weer levendig in de oren terwijl we de crew aan het werk zagen.
"coasting out ten POB" "winching down medic" "forward three" "Right two" "oscar in front of the cargo" "cargodoor is closed" "pilot has controle"
Toffe serie en de appreciatie voor de mensen die dit als job deden was des te hoger.
[media]UbX4HISZy4Q[/media]
Nadat de seaking richting middelheim vertrokken was, werden onze tweewielers in beweging gezet om een half bewoond spookdorp te bezoeken.
Het deed toch raar om door deze omgeving te fietsen, echt een schande wat ze deze mensen wilde aandoen.
In de molen aan de scheldedijk gingen we iets drinken, het was er redelijk druk want het dorpje werd zeer goed bezocht door menig toerist. Hierna reden we terug naar de moby, waar we nog even van de zon genoten voor de meeste naar huiswaarts trokken.
Op G-Ti kan je de GPS-track downloaden van de fietstocht.
Wijzelf reden een 4-tal km verder naar het gehucht Paal waar je ook 72u met de moby mocht staan. We genoten er nog van het zicht op de schelde en het hinterland.
Na het avondeten gingen we nog een koffietje drinken in het café een beetje verder ( elk gehucht heeft hier blijkbaar één cafeetje).
We keken hierna nog een filmpje en daarna was het tijd om te gaan slapen.
Maandag 2 mei
Na het ontbijt maakte we ons klaar, nog effe een frisse neus op de dijk halen en weg waren we.
Het weekend was zeer tof en we keken weer uit naar ons volgende uitje weg.
Klik hier voor het overzicht van de kleine trips